Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، «جان بولتون» مشاور امنیت ملی ترامپ سال‌های سال است که به خاطر سیاست‌های بی‌اندازه جنگ‌طلبانه و چهره بی‌اندازه منحصربه‌فردش دست‌مایه طنز رسانه‌های آمریکایی و غیرآمریکایی بوده است؛ از عکاسانی که بیش از هر چیز روی سبیل پُرپشت او تمرکز می‌کنند تا کاریکاتوریست‌هایی که از همین سبیل برای معرفی شخصیت جنگ‌طلب بولتون استفاده کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته مواضع بولتون انتقادات جدی‌ای را هم در پی داشته که زبان آن‌ها با زبان طنز فاصله زیادی دارد. با این حال، مجله شناخته‌شده «تایم» اخیراً با ادبیاتی تندتر به توصیف شخصیت، مواضع و کاربرد مشاور امنیت ملی ترامپ در دستگاه سیاست خارجی آمریکا پرداخته است. این هفته‌نامه اخیراً در گزارشی تحت عنوان «جان بولتون چگونه به سگ پاچه‌گیر ترامپ در سیاست خارجی تبدیل شد » به همین موضوع پرداخته است.

‌بیشتربخوانید : عقب‌نشینی ترامپ از لفاظی علیه ایران

گفته می‌شود ترامپ ابتدا با سبیل «جان بولتون» مشکل داشته و نمی‌خواسته او را به عنوان مشاور امنیت ملی‌اش انتخاب کند پیامی که فقط جان بولتون می‌توانست به ایران بدهد

تایم در ابتدای گزارش خود به اطلاعاتی اشاره می‌کند که آمریکایی‌ها مدعی هستند نشان می‌دهد ایران در پی حمله به نیروهای آمریکایی یا منافع این کشور یا متحدانش در خاورمیانه حکایت دارد. طبق معمول ، این به‌اصطلاح اطلاعات را رژیم صهیونیستی در اختیار آمریکایی‌ها گذاشته است: «خبر محرمانه از سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل رسیده بود: ایران دارد خود را برای حمله به نیروهای آمریکا یا متحدانش در عراق و سوریه آماده می‌کند. فرماندهان نظامی آمریکا با تعجیل در اعزام ناوگان کوچک از ناوهای جنگی و بمب‌افکن‌های آمریکایی به خلیج فارس (قدرت آتش کافی برای انجام واکنش طولانی‌مدت تلافی‌جویانه [در صورت اقدام ایران]) به این اطلاعات واکنش نشان دادند.»

  کد ویدیو دانلود فیلم اصلی   «جان بولتون»: آمریکا باید حکومت ایران را پیش از جشن چهل‌سالگی‌اش سرنگون کند

مجله تایم سپس نقش جان بولتون در این میانه را توصیف می‌کند:

اما آمریکایی‌ها می‌خواستند مطمئن شوند که مقامات تهران دقیقاً می‌دانند چه چیزی دارد به سویشان می‌رود [و چه سرنوشتی در انتظارشان است]. یک مقام امنیتی آمریکایی به شرط مخفی ماندن نامش به تایم می‌گوید: «ما می‌خواستیم این پیام را با بلندترین صدای ممکن مخابره کنیم. رژیم ایران باید این پیام را بلند و واضح می‌شنید.» راه‌حل چه بود؟ بگویید جان بولتون این پیام را مخابره کند.

«جنگ»؛ سبیل «جان بولتون» دست‌مایه بسیاری از انتقادات به زبان طنز درباره مواضع جنگ‌طلبانه اوست

«ویلیام هنیگان» و «جان والکات» نویسندگان گزارش تایم در ادامه خاطرنشان می‌کنند:

در بیانیه ۵ می[بیانیه‌ای که جان بولتون در آن تلاش کرد از اعزام روتین ناو هواپیمابر «آبراهام لینکن» به خاورمیانه برای تهدید جنگ با ایران استفاده رسانه‌ای کند]، مشاور امنیت ملی اعلام کرد: «هرگونه حمله به منافع آمریکا یا متحدان ما با نیروی بی‌امان مواجه خواهد شد.» بولتون گفت اعزام ناو هواپیمابر «یواس‌اس آبراهام لینکن» و هواپیماهای بمب‌افکن با هدف «ارسال یک پیام روشن و بی‌ابهام به رژیم ایران بوده است. وی تصریح کرد که «آمریکا به دنبال جنگ با رژیم ایران نیست، اما ما کاملاً آماده پاسخ دادن به هرگونه حمله‌ای هستیم.»

 

«یواس‌اس آبراهام لینکن» اواخر ماه ژانویه سال ۲۰۱۹ در اقیانوس اطلس

پاچه‌گیری در شرح وظایف «مشاور امنیت ملی» نیست

تایم در انتقاد از رویکرد نامتعارف و جنگ‌طلبانه بولتون نسبت به مشاوران امنیت ملی سابق در آمریکا می‌نویسد: «این پیام به اندازه یک ناو هواپیمابر، ظریف بود، و پیامی بود که هم‌سِمتی‌های سابق و باوقار بولتون احتمالاً اولین گزینه برای مخابره آن نمی‌بودند.» این هفته‌نامه آمریکایی سپس در احتمالاً مهم‌ترین بخش از گزارش خود و صریح‌ترین انتقادش از مشاور امنیت ملی ترامپ می‌نویسد:

به طور سنتی، مشاور امنیت ملی بیش‌تر در پشت صحنه کار کرده‌اند؛ مانند یک عروسک‌گردان مخفی که نفوذش اغلب فقط به صورت غیرمستقیم قابل‌مشاهده است. این سِمت در طول تاریخ شامل ارائه میانجیگری [و مشاوره] صادقانه به رئیس‌جمهور در مورد سخت‌ترین تصمیمات استراتژیک روز، حل‌وفصل مناقشات در سیاست داخلی، و ارائه فهرستی از گزینه‌ها در صورت نیاز بوده است. این در حالی است که بولتون نقش مشاور امنیت ملی را با شامه تحلیلگران تلویزیونی [و نه سیاستمدار رسمی]، چنان‌که خودش هم قبلاً [کارشناس تلویزیونی] بود، به عهده گرفته است و از این استعدادش لذت می‌برد که می‌تواند دشمنان آمریکا را با بیانیه‌های علنی تهاجمی که نشان‌دهنده مواضع شخصی خودش درباره مسائل هستند، متزلزل کند.

 

نقش مشاور امنیت ملی در آمریکا معمولاً مخفی است، اما «جان بولتون» در موضع‌گیری درباره سیاست خارجی از ترامپ سبقت می‌گیرد

در ادامه گزارش می‌خوانیم:

بولتون یک خودیِ محافظه‌کار [درون نظام آمریکا] است که ماه آوریل سال ۲۰۱۸ به دولت پیوست و [از آن زمان] هم آشکارا و هم پنهانی چرخه‌های خبری واشینگتن را با دیدگاه‌های افراطی خود به سرقت برده [و اخباری که کاخ سفید مخابره می‌شود را معطوف به خود کرده] است. به عنوان مثال، وی ماه ژوئن سال گذشته رهبران کره شمالی را با طرح این پیشنهاد به خشم آورد که رژیم کره شمالی باید از «مدل لیبی» برای خلع سلاح هسته‌ای تبعیت کند. بولتون که به هیچ عنوان حامی آشتی دیپلماتیک با پیونگ‌یانگ نیست مطمئناً می‌دانست که کیم جونگ‌اون نمی‌خواهد به همان سرنوشتی دچار شود که گریبان‌گیر معمر قذافی، دیکتاتور لیبی، شد؛ کسی که کم‌تر از هشت سال پس از موافقت با رها کردن برنامه هسته‌ایش، با حمایت غربی‌ها [از مخالفانش] سرنگون و به دار آویخته شد.

 

«مشاوره امنیت ملی من؟» «بگذارید ترامپ، ترامپ باشد»

نویسندگان گزارش نمونه دیگری از نمایش‌های تبلیغاتی جان بولتون را این‌گونه یادآوری می‌کنند:

طی یک نشست مطبوعاتی در ماه ژانویه [۲۰۱۹] درباره ونزوئلا بولتون دفتر یادداشتی روی سینه‌اش و مقابل دوربین‌ها گرفت که روی آن (ظاهراً به دست‌خط خودش) نوشته شده بود «[اعزام] ۵۰۰۰ سرباز به کلمبیا». این پیام (چه تعمداً افشا شده بود و چه غیرعمدی) درون واشینگتن پخش و موجب گمانه‌زنی‌هایی درباره استقرار زودهنگام نیروهای آمریکایی در کلمبیا برای اعزام سریع به کشور همسایه‌اش ونزوئلا در صورت درخواست شد.

«جان بولتون» با کراوات «فیل و ابر و پرنده» و با یادداشتی درباره اعزام نیرو به کلمبیا

این سگ مدت‌هاست به دنبال پاچه ایران است

هفته‌نامه تایم با اشاره به گزارش مشهوری تحت عنوان «برای جلوگیری از یک بمب ایرانی، ایران را بمباران کنید [۵] » به قلم جان بولتون که موضوع آن انتقاد از سیاست‌های باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، در قبال تهران و در عوض، تشویق واشینگتن به حمله نظامی به ایران بود، می‌نویسد: «بولتون از مدت‌ها پیش طرف‌دار سرنگون کردن حکومت ایران بوده است. وی سال ۲۰۱۵ در روزنامه نیویورک‌تایمز ادعا کرد که «تنها اقدام نظامی» است که می‌تواند با آرمان‌های هسته‌ای ایران مقابله کند. او نوشته بود: [اگرچه زمان فوق‌العاده کم است، اما] «حمله نظامی هنوز هم می‌تواند موفقیت‌آمیز باشد.» این در حالی است که کاخ سفید [و دولت ترامپ] علناً از این سیاست استقبال نمی‌کند.»

بمباران برای صلح؛ طرح نیویورک‌تایمز برای مقاله جنجالی جان بولتون با موضوع بمباران ایران

هنیگان و والکات ادامه می‌دهند:

با این وجود، کارشناسان در داخل و خارج از دولت ترامپ معتقدند هدف نهایی تحریم‌های گسترده اقتصادی رئیس‌جمهور علیه تهران تغییر رژیم است. مقامات در جامعه اطلاعاتی و در وزارت‌خانه‌های خارجه و دفاع آمریکا می‌گویند به طور فزاینده‌ای نگران هستند که بخشی از هدف کمپین روزافزون «فشار حداکثری» بولتون علیه ایران تلاش برای تحریک تهران به یک پاسخ نظامی یا سایبری است که به مشاور امنیت ملی آمریکا این امکان را می‌دهد تا به ترامپ که در حال حاضر نسبت به واکنش نظامی یا حمله سایبری، یا هر دو، علیه ایران بی‌میل است، بگوید چنین اقداماتی ضرورت دارند.

در ادامه گزارش آمده است:

بیانیه اخیر بولتون باعث تسریع در اعزام ناو هواپیمابر «یواس‌اس آبراهام لینکن» و کشتی‌های همراهش شد و یکی از دلایل صدور آن، یک سری هشدارها از سوی اسرائیل مبنی بر این بود که ایران در حال آماده شدن برای حمله به آمریکا یا متحدانش در خلیج فارس است، در حالی که هیچ‌کدام از این هشدارها توسط نهادهای اطلاعاتی آمریکا تأیید نشده‌اند. «مئیر بن شبت» همتای اسرائیلی بولتون، دو هفته قبل‌تر این هشدارها را به بولتون و دیگر مقامات آمریکا داده بود. گزارش درباره این هشدارها اولین بار توسط اخبار کانال ۱۳ اسرائیل منتشر شد و دو مقام آمریکایی نیز این خبر را در گفت‌وگو با تایم تأیید کردند. یکی از این مقام‌ها سناریوی طرح‌شده توسط اسرائیل را «مبهم» و فاقد هرگونه جزئیاتی در مورد برنامه‌ریزی، تسلیحات یا اهداف ایران توصیف کرد.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

توضیحاتی درباره هشدار اطلاعاتی رژیم صهیونیستی به «جان بولتون» و تحرکات نظامی-روانی آمریکا در خلیج فارس

ترامپ در محاصره جنگ‌طلب‌ها

نویسندگان گزارش بخشی از واکنش‌ها و پیامدهای این مانور تبلیغاتی رژیم صهیونیستی و جان بولتون را این‌گونه تشریح می‌کنند:

ارتش آمریکا نیازی به استدلال متقاعدکننده نداشت. مقامات آمریکایی به تایم گفته‌اند که ژنرال «کنت مک‌کنزی» فرمانده کل نیروهای آمریکا در خاورمیانه، پس از دیدن این ارزیابی‌های اطلاعاتی خواستار تعجیل در اعزام ناوهای جنگی شده است. این مقامات می‌گویند «پاتریک شاناهان» وزیر دفاع موقت آمریکا، همان روز یک‌شنبه [هم‌زمان با انتشار بیانیه بولتون] پای درخواست مک‌کنزی را امضا کرده است [جزئیات بیش‌تر]. اکنون قرار است این کشتی‌ها تا اواسط ماه جاری (می ۲۰۱۹)، یعنی بیش از یک هفته زودتر از برنامه‌ریزی قبلی، از مدیترانه [به خلیج فارس] برسند. مقامات مذکور می‌گویند ژنرال «جوزف دانفورد» رئیس ستاد مشترک ارتش در اقدامی نادر خواستار آن شده است که کاخ سفید در مورد این مسئله بیانیه صادر کند. کاخ سفید نیز به این نتیجه رسیده است که مناسب‌ترین فرد برای ارسال این پیام بولتون است. «آنتونی کوردزمن» از مقامات اطلاعاتی سابق در پنتاگون که اکنون در اندیشکده «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل» کار می‌کند، می‌گوید: «این پیام باید از سوی کسی صادر می‌شد که یک صدای قوی در سیاست خارجی داشته باشد. وضعیت درباره ایران دارد به طور فزاینده‌ای غیرقابل‌پیش‌بینی می‌شود. مشخص نیست که چه ترکیبی از تحریم و فشارهای دیگر منجر به یک اقدام واکنشی تهاجمی [از سوی تهران] خواهد شد.»

صدای جان بولتون در سیاست خارجی آمریکا همیشه به جنگ‌طلبی بلند است 

آمریکا حتی قبل از این‌که ترامپ رئیس‌جمهور شود هم با اقدامات متقابل نظامی، اطلاعاتی و دیپلماتیک به توسعه نفوذ منطقه‌ای ایران پاسخ می‌داد. تصمیم ماه می سال ۲۰۱۸ ترامپ مبنی بر خروج از توافق هسته‌ای، صرفاً موجب تسریع درگیری‌ها شد. کمپین «فشار اقتصادی و دیپلماتیک حداکثری» ترامپ با هر تحریم جدیدی که منجر به خروج دسته‌جمعی سرمایه‌گذاران خارجی و کاهش صادرات نفت ایران می‌شود، تنش‌ها را می‌افزاید. دولت آمریکا ماه گذشته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را که یکی از شاخه‌های ارتش ملی ایران است به عنوان یک سازمان تروریستی اعلام کرد؛ اقدامی که تراکنش‌های بانکی و توانایی سفر [خارجی] اعضای سپاه پاسداران را محدود می‌کند. این اقدام اولین باری بود که آمریکا یکی از شاخه‌های دولت یک کشور را به عنوان گروه تروریستی اعلام می‌کرد. این تصمیم بحث‌برانگیز بود. بولتون و «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه، از آن حمایت می‌کردند، اما فرماندهان ارشد ارتش و مقامات اطلاعاتی مخالف این اقدام بودند و می‌ترسیدند ایران علیه نیروهای آمریکایی مقابله‌به‌مثل کند. چنان‌که در عرض چند روز، دولت ایران تمام نیروهای آمریکایی در خاورمیانه را تروریست اعلام کرد.

بیشتربخوانید : ترامپ: خواهان جنگ با ایران نیستم

نویسندگان گزارش ادامه می‌دهند:

این اقدام ایران هر یک از سربازان آمریکایی را که در سرتاسر خاورمیانه مستقر شده‌اند به یک هدف بالقوه [برای حمله بازیگران منطقه‌ای] تبدیل کرده است. این در حالی است که تهران هم‌اکنون در تک‌تک درگیری‌های مهم در منطقه حضور دارد و تقریباً همیشه در کنار دشمنان آمریکا ایستاده است. ارتش آمریکا تا کنون از رویارویی مستقیم با نیروهای ایرانی اجتناب کرده است؛ حتی وقتی قایق‌های کوچک و هواپیماهای بدون‌سرنشین ایرانی به طور منظم کشتی‌های آمریکایی را در دریا آزار می‌دهند. با این وجود، با توجه به تداوم حمایت سپاه پاسداران از گروه‌های ستیزه‌جوی متحدش در عراق، لبنان و سوریه، اسرائیل و برخی از کشورهای خلیج [فارس] کاخ سفید را تحت فشار قرار داده‌اند تا با آن چیزی مقابله کند که از نظر آن‌ها نفوذ روبه‌رشد ایران در سراسر خاورمیانه است.

«سگی که پارس می‌کند، هرگز گاز نمی‌گیرد»

هفته‌نامه آمریکایی تایم گزارش خود را این‌گونه به پایان می‌رساند:

مقامات آمریکایی می‌گویند تهران هم‌چنین حمایت مالی از شورشیان شیعه مخالف با متحدان آمریکا در بحرین، عربستان و یمن را نیز افزایش داده است. به علاوه، این کشور هم‌چنان بر خلاف [قطعنامه‌های] سازمان ملل به توسعه فناوری موشک‌های بالستیک ادامه داده است؛ موضوعی که بولتون اغلب آن را برجسته می‌کند. «علی واعظ» مدیر پروژه ایران در [سازمان غیردولتی بین‌المللی] «گروه بین‌المللی بحران» [مستقر در بلژیک] می‌گوید: «بولتون سال‌هاست تنَش برای جنگ با ایران می‌خارد. امیدوار است که اقدامات خصمانه آمریکا ایران را به سوی انجام اشتباهی سوق بدهند که بتوان از آن به عنوان بهانه جنگ استفاده کرد تا دماغ ایران را خونین و قیچی کرد [و این کشور را سر جای خود نشاند].»

آمریکایی‌ها یک ضرب‌المثل دارند که می‌گوید: «سگی که پارس می‌کند، هرگز گاز نمی‌گیرد.» شواهدی که پیش از این بررسی کرده ایم، نشان می‌دهند تحرکات نظامی اخیر آمریکا در خلیج فارس به هر معنایی می‌تواند باشد، جز آغاز جنگ علیه ایران . به عبارت دیگر، تهدیدهای بولتون اتفاقاً به خاطر ناتوانی او در اجرای نقشه‌هایش است. مشاور امنیت ملی ترامپ ممکن است زیاد پارس کند، اما دندان پاچه گرفتن ندارد.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی رؤسای‌جمهور آمریکا (می‌میرند و) بدن‌هایشان خوراک کرم و مور و مار می‌شود، اما جمهوری اسلامی هم‌چنان ایستاده است

منبع: مشرق

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: حاشیه های سیاسی آمریکا دونالد ترامپ تحریم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۷۹۸۱۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ذهن آمریکااندیش

قضایای برخورد پلیس آمریکا با اعتراضات دانشجویان دانشگاه‌های آمریکایی به جنایات اسرائیل در غزه، بهانه‌ای شده است تا برخوردهای صورت‌گرفته با دانشجویان، اساتید و دانشگاه ایرانی در سالیان گذشته و امروز، توجیه شود. چند نکته را درخصوص این مسأله باید روشن کرد.

یک. ارزش‌های انسانی و از جمله مهم‌ترین‌های آن‌ها نظیر آزادی و عدالت، جهان‌شمول هستند و ربطی به آمریکا ندارند. اگر در اسناد شکل‌گیری ایالات متحده آمریکا به ارزشی نظیر آزادی اشاره شده، دلیل آمریکایی بودن این ارزش‌ها نیست. قدمت این ارزش‌ها به اندازه تاریخ بشر، و حداقل تاریخ فلسفیدن و اندیشه‌ورزی درباره انسان و جهان اجتماعی و سیاسی است.

دو. آمریکایی‌ها به بهانه نقض آزادی و حقوق بشر در کشورهای دیگر، این کشورها را تحریم کرده یا به آن‌ها حمله کرده‌اند. آمریکایی‌ها و بقیه غرب در موارد متعدد با کشورهای ناقض حقوق بشر و از جمله دیکتاتورترین‌ها روابط داشته و کنار آمده‌اند، و با دیگرانی به همین دلایل ستیز کرده‌اند. این گزاره‌ها درست است. اما از این گزاره‌ها نمی‌توان نتیجه گرفت که خواست مردم و متفکران کشورها برای تحقق آزادی و جلوگیری از نقض حقوق بشر در کشورشان، خواسته‌ای آمریکایی است و چنین ارزش‌هایی از اساس غلط یا توهم هستند. هیچ تناقضی بین سرزنش کردن آمریکا برای نقض حقوق بشر و آزادی در کشور خودش یا کشورهای دیگر، و در همان حال مطالبه آزادی و رعایت حقوق بشر در کشور خود وجود ندارد.

سه. اصالت بنیان‌های اجتماعی و فلسفی آزادی، حقوق بشر، دموکراسی و توسعه همه‌جانبه، برآمده از تحقق بخشی از آن‌ها در غرب نیست. کشورهای غربی توانسته‌اند زودتر از بقیه کشورها، به صورت‌ها و ابعادی از این‌ها دست یابند. بنیان‌های فلسفی برخی نیز در آرای متفکران یونانی-غربی صورت‌بندی شده است. این به معنای وجود دلایلی برای نفی این ارزش‌ها یا از اساس دروغین یا بیگانه خواندن آن‌ها نیست.

چهار. من هیچ متفکر جدی نمی‌شناسم که اهمیت ارزشی نظیر آزادی را به آمریکایی یا غربی بودن آن ربط داده باشد. نسل چند دهه گذشته متفکران جدی ایرانی نگفته‌اند چون آمریکا فلان گونه است پس ما هم باشیم. متفکران جدی که من می‌شناسم و خوانده‌ام، آزادی، دموکراسی و توسعه را از منظر نسبت آن با بهروزی ملت ایران ارزیابی کرده‌اند. اتفاقا ادبیات اندیشه اجتماعی و سیاسی (بالاخص مکاتب انتقادی که در ایران هم پرطرفدار هستند) مملو از نقدها بر دموکراسی، مدل‌های مختلف توسعه، و تهدیدهای آزادی و ارزش‌های انسانی در همه کشورها و از جمله غرب است.

پنج. گروهی در ایران تلاش می‌کنند یک آمریکا-غرب خیالی (صرفاً دارای ابعاد مثبت) بسازند، بعد آن‌را به منتقدان سیاست و حکمرانی در ایران نسبت داده و آن‌ها را طرفدار چنین آمریکا-غرب خیالی جلوه دهند، و سپس با فروریختن آن با عبارت‌های کلیشه‌ای از جنس «اینو چی می‌گید؟»، منتقدان را بی‌اعتبار کنند.

شش. گروهی که در بند پنج ذکر کردم، دارندگان ذهن_آمریکااندیش هستند. هویت‌شان را از ستیز با آمریکای واقعی یا خیالی می‌گیرند که خود ساخته‌اند و منتقدان را به دوست داشتن آن متهم می‌کنند. ذهن آمریکااندیش با ضدآمریکایی بودن تعریف می‌شود، هویت می‌یابد و به حرکت درمی‌آید. همه چیز را هم در خدمت آن قرار می‌دهد. معیار خوبی و بدی در نسبت با آمریکا تعریف می‌شود. اگر آمریکایی نباشد (در ساحت اندیشه) این ذهن از کار می‌افتد، فلج می‌شود و اعتبارش را از دست می‌دهد. سخن ایجابی مستقلی برای گفتن ندارد.

من نمی‌دانم دیگران چگونه می‌اندیشند، مسئول اندیشه و عمل دیگران هم نیستم. اما آمریکا برای من، در عرصه عمل، در نسبت با مانع یا کمک برای توسعه ایران تعریف می‌شود. آمریکا، نه فی‌نفسه بلکه از آن جهت که ظرفیت تحریم و ضربه زدن به منافع ایران را دارد، و در مناسبات دیگری ممکن است کمکی به توسعه و حل مسائل ایران باشد، اهمیت دارد. اما منبع ارزش‌ها و الگوی عمل نیست. در ساحت اندیشه هم، یک «مورد تاریخی» قابل بررسی مقایسه‌ای برای شناخت و تحلیل جامعه‌شناختی است.

آمریکا یا هر کشور دیگری، برای من، الگو، معیار ارزیابی ارزش‌ها یا درست و غلط کنش دولت‌ها و پلیس نیست. من هویتم را از آمریکااندیشی، ضدیت با آمریکا یا نزدیک شدن به آن نمی‌گیرم، و به این جهت فکر می‌کنم آمریکاستیزان ایدئولوژیک ایرانی، بیش از امثال من ذهن، روح و هویت‌شان به بود و نبود آمریکا گره خورده است. آمریکا در عمق جان ذهن آمریکااندیش نشسته است و بیرون از دایره آمریکا نمی‌رود.

بیشتر بخوانید:

همان را بگویید که ما خوش‌مان بیاید
رئیسی در چاهی افتاده که برای دولت روحانی کنده بودند /از مداح تا فعال سیاسی اصولگرا قیمت دلار را مسخره می‌کردن و حالا خود مضحکه شده اند
واکنش یک جامعه‌شناس به سخنان مهدی چمران درباره ساخت مسجد در پارک/ «برای اصول‌گرایان هیچ اعتراضی واقعیت ندارد»

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902072

دیگر خبرها

  • پافشاری اوکراین برای گرفتن پهپاد پیشرفته آمریکایی
  • زاخارووا: اظهارات بورل یک اعتراف بزرگ و راه تحقق صلح است
  • بورل: هیچ همبستگی میان اروپا درباره روسیه وجود ندارد
  • در واکنش به سرکوب دانشجویان معترض آمریکایی؛ کنعانی: پرده تزویر از چهره مدعیان دروغین شعار ‎آزادی بیان افتاده است
  • دروغ اجباری؛ سیاست رسانه‌های مدعی آزادی
  • تظاهرات در دانشگاه‌های آمریکا به چه معناست؟
  • بیش از ۲۰۰۰ نفر در تظاهرات دانشگاه‌های آمریکا دستگیر شدند
  • ذهن آمریکااندیش
  • پشت پرده تصمیم رئیس جمهور چین برای ملاقات با وزیر خارجه آمریکا / توسعه و تقویت اقتصادی، راهکار چین برای مقابله با تحریکات آمریکا / چین بر جذب سرمایه گذاری خصوصی از آمریکا متمرکز است
  • بورل: آواره شدن بیش از یک میلیون نفر در رفح ویرانگر خواهد بود